เพื่อน...เรารักนาย (hyunmin)

ข้อมูลเบื้องต้น

  

 

 

 



 

แถมนะจ้า



 

 

 

 

เนื้อเรื่อง

"แทมม มานี่หน่อย" จงฮยอนพูดแล้วดึงมือแทมินผู้เปนเพิ่ลให้วิ่งตาม

 *โรงอาหาร*

"แทมม เหนคนนั้นไหมไปขอเบอร์ให้หน่อยดิ น้าน้า"

"ขอเองไม่ได้หรือไง"

"น้า เดี๋ยวเขาฟังเพลงที่แกแต่งนะ สัญญาด้วย"

"เออ ก็ได้" เมื่อพูดจบผมก้อเดินเข้าไปขอเบอร์คนนั้น

"นี่ๆ คนนั้นขอเบอร์อ่า" ผู้ชายคนนี้มองหน้าผมก่อนจะมองหน้าจงฮยอนแล้วยิ้มออกมา

"ชื่อคีย์ 083299****" ขอเบอร์เสร็จผมก้อเดินเอาเบอร์มาให้จงฮยอน 

"เยส ขอบใจน้า นายน่ารักที่สุดในโลกเลย" จงพูดแล้วกระโดดกอดผม

//จง นายจะรู้ไหมว่าเพื่อนนายคนนี้มันรู้สึกยังไงกับนายนะ เวลานายขอให้ช่วยจีบคนนั้น

คนนี้มันเจ็บแค่ไหน แต่มันก้อต้องพยายามอัดอั้นความรู้สึกไม่ให้ทลักออกมา//

"อืม อย่าลืมเพลงฉันหล่ะ" ผมพูดแล้วยื่นโน๊ตเพลงให้จงทันทีแล้วเดินออกไป

 *วันรับปริญญา*

"จงงง ไง" ผมตะโกนทักจงฮยอน

"แทม เดี๋ยวอาทิตย์หน้า..."

"เรา2คนจะไปเรียนต่อที่อังกฤษด้วยกันจ้า" คีย์พูดแล้ววิ่งเข้ามาเกาะแขนจงฮยอนผม

มองมือนั้นด้วยสายตาอิจฉา

"หรอ ขอให้เที่ยวให้สนุกน้า"

"แน่นอนจ้า" เมื่อทั้งสองไปแล้ว

"โอ้ยย!!! จึก!!!" ผมร้องแล้วก็รู้สึกเจ็บที่หน้าอก

 *ที่โรงพยาบาล*

"คุนเปนโรคหัวใจระยะสุดท้าย คุนต้องได้รับการผ่าตัดและเปลี่ยนหัวใจ แต่ตอนนี้ทาง

ร.พ.เราไม่มีหัวใจต้องรอให้คนมาบริจาคถึงจะได้รับการผ่าตัดได้คับ" หมอพูดขึ้น

"แล้วถ้าผมเปลี่ยนหัวใจแล้ว หัวใจผมจะเปลี่ยนไปไหมคับ"
 
 *ที่บ้าน*

"เมื่อเทอเปิดฟังเพลงนี้ - ฉันอาจไม่อยู่ข้างเทอไม่เหนแววตาของเทอ - ตอนที่ฟังรู้สึก

เช่นไร" ฉันนั่งดีดกีตาร์แกะโน๊ตแล้วบันทึกเสียงส่งไปให้จงฮยอน

"ตอนนี้ทางร.พ.ได้รับบริจาคหัวใจแล้ว ทางเราติดต่อคุนไม่ได้เลย โปรดติดต่อกลับ

ด้วย" เสียงหมอในโทรศัพท์ดังขึ้นแต่ผมรู้สึกเจ็บหัวใจเหลือเกิน

 *ที่อังกฤษ*

เพล้ง!!!

ด้านจงฮยอนในขณะที่เขานั่งฟังเพลงอยู่นั้นเสียงกรอบรูปก็แตกลงมาโดยไม่รู้สาเหตุ

เขาหยิบมันขึ้นมาในนั้นมีรูปของเขากับแทมอยู่ด้วย เขามองมันด้วยสีหน้าไม่ดี 
 
 *ที่ห้องนอน*

ผมนอนอยู่บนเตียงด้วยหน้าตาซีดเซียวไม่มีแม้แต่เรียวแรง คนแรกที่ผมอยากเจอก่อน

ตายเขาอยู่ไหน เขาจะรู้ไหมว่าคนที่เขาไม่เคยรักตอนี้มันกำลัง...

"แทมม ทำไมๆนายไม่บอกฉัน ทำไม..."

"จะ จง ฉะ ฉัน ระ รัก นะ นาย นะ" ผมพูดพร้อมน้ำตาที่ทรมาณสุดทน

"ฉันก้อรักนาย แทม ฮือๆ นายต้องอยู่เปนเพื่อนฉันนะ ฉันขอโทษ ขอโทษที่ไม่รู้ใจตัว

เองตั้งแต่ต้น ขอโทษที่ต้องทำให้นายเสียใจมาตลอด ขอโทษ"

"ฉะ ฉัน ยะ ยก ทะ โทษ ให้"

"แทม ทำไมนายไม่เคยบอกฉันว่านายป่วยเปนโรคหัวใจ"

"ถึงยังไงหัวใจฉันมันก้อยังเปนของฉัน...และมันก้อยังเปนของนาย" พอผมพูดจบจง

ฮยอนก้อดึงผมเข้าไปกอดและจูบและผมก้อไม่รู้สึกตัวอีกเลย

 *ที่บ้าน*

"แทม ฉันคิดถึงนายเหลือเกิน" จงพูดขึ้นขณะที่ฟังเพลงที่แทมแต่งและสายตาเขาก้อไป

สะดุดกับกล่องใบนึงมันเขียนว่า"JONGHYUN BOX"

ในกล่องนี้มีรูปจงฮยอนเต็มไปหมดและมันก้อยังมีกล่องของขวัญอันนึง จงฮยอน

เปิดมันออกมาเปนตุ๊กตารูปเป็ดกับเห็ดคู่กันในซองจงหมายเขียนว่า "สุขสันต์วันเกิดนะ

จง ฉันรู้ว่าถ้านายเปิดฉันก้ออาจจะไม่อยู่ในโลกแล้ว แต่ขอให้นายมีความสุขนะฉันรัก

นายรักมาตลอด10ปี และจะรักนายตลอดไป LOVE FOREVER จากแทม"จงฮยอน

อ่านมันแล้วร้องไห้ออกมาเขาสัญญากับตัวเองว่าจะไม่มีใครและจะรักแทมินตลอดไป

จบ